woensdag 25 november 2009

dag 8: Catania - Keulen (17/11)

Onze laatste dag met als (letterlijk) hoogtepunt: de Etna. Daar in de 'verte', daar lag en ligt ze. We rijden met de auto tot zo'n 900 m. vandaaruit vertrekken de kabelliften, de jeeps en trekkings naar de top.

Hoe hoger we rijden hoe zwarter de aarde. Het lijken wel steenkolen. Maar toch nog een temperatuur van 16° (aan de voet ruim 24°).

De Etna rookt en doempt maar als je van deze hoogte naar beneden kijkt zie je nog vele andere rookpluimpjes: Sicilianen stoken veel (groen)afval op.

We daalden langs een andere zijde af en op deze strook viel de herfst op: bladeren op de weg, kleurrijke bomen.

Na wat autodtrade kwamen we aan in Taormina, een stadje dat al eeuwenlang reizigers en toeristen aantrekt. Eerst gingen we de berg op naar Castelmola en daarna de stad in. Op een terras aten we nog een broodje kaas/hesp.
Die Oude Grieken wisten hun theaters toch te plaatsen: tegen een bergflank met zicht op de zee en de Etna - bijna goddelijk.

Voldaan en met een koffer vol energie reden we voor de derde keer naar Catania.


Na ruim 1300 km leverden we onze Clio terug in en aten nog een rijstbol.
We waren ruim op tijd voor de check-in en de controle.
Na opnieuw een vlucht van 2.15u landden we in Keulen. De temperatuur was heel wat minder (die woensdag was't zo'n 8°), het had zelfs geregend. Brrrr...
* * *

Op 8 dagen tijd en in vogelvlucht hebben we Sicilië leren kennen: cultureel, gastronomisch en toeristisch. De moeite om zeker nog eens of meer terug te komen! Merci Tony/Nino voor de rondleiding...

dinsdag 24 november 2009

dag 7: Ispica - Catania (16/11)

We verlieten het zuidelijkst puntje en gingen opnieuw noordelijk naar de rokende berg. Maar eerst bezochten we nog de kerk die ook te zien was in de serie Commissario Montalbano die ik in de zomerperiode 's namiddags op de VRT volgde meestal voor de Tour - mijn voorbereiding op deze reis.


De auto lieten we achter op een parking onder de bomen in de schaduw - lekker koel. Eerst gingen we op wandel in de barokke stad Noto. Jaarlijks in mei wordt de hoofdstraat omgetoverd in een straat vol bloementapijten die diverse taferelen uitbeelden; zag er mooi uit op posters...

De UNESCO vindt deze stad de moeite waard en daarom werd het werelderfgoed.

Daar zag ik ook een aankondiging van de gemeenteraad (rechts) - vergelijkbaar met die van ons.

Het gemeentehuis (links) daarentegen was een beetje groter...

Siracusa - een belangrijke stad ten tijde van de Oude Grieken - mocht zeker niet ontbreken. Ook deze stad voegde UNESCO toe aan haar werelderfgoed. We gingen in het oor van Dionysus en genoten van de magnifieke echo; het enorme Grieks theater met bovenaan lekker koel water aangevoerd door een aquaduct.

Nino en Kristof toonden er hun kracht.


Daarna volgde de oude stad op het schiereiland Ortigia. We genoten van zon, water en rijstbollen.
We wandelden rondom de oude stad en ineens dook er een enorme muur op, in opbouw op een kade evenwijdig aan een promenade vol banken onder bomen - onbegrijpelijk want het zicht op de haven en de zee is ongelooflijk; dus niet alleen Joden bouwen muren op gekke plaatsen...

Naarmate we Catania naderde domineerde de Etna kilometer na kilometer meer en meer de horizon. Een imposante landmark die haar blik op ons gericht hield.

Onderweg vroeg ik Nino meer uitleg over het woord "lido" en blijkbaar betekent dit iets in de aard van strand. Ligt hier de oorsprong van 't Lido in Leopoldsburg...

In Catania deden we nog een keer het park in de burt van de B&B en het centrum en ook daar keek de Etna op ons neer. We dronken een goei pint. We overnachtten in dezelfde B&B maar eerst aten we in dezelfde trattoria; deze keer evenwel kregen al onze 'gangen' ongeveer tegelijk en dat konden onze magen moeilijk aan en een deel bleef ongegeten achter...

* * *

Tijdens al die autoritten viel me op dat de ordelijkheid die ons zo eigen lijkt te zijn hier minder van tel is: het onkruid rondom verkeers borden bijv. of het gras op de bermen langs de straten groeit welig en stoort blijkbaar niemand...

dag 6: Ispica - Catania (15/11)

Om acht uur opende ik de deur en ik zette me tegen de muur naast onze deur en liet de zon haar werk doen: mijn gezicht warmde op en kwam tot leven. Mijn ogen genoten van de blauwe lucht en de tanker... die lag nog steeds voor de kust...

Na een lekker zoet en uitgebreid ontbijt reden we via bergflanken naar het bergstadje Ragusa Ibla. We verkenden dit oude stadsgedeelte met smalle straten en huizen die bijna als blokken tegen en op elkaar gestapeld zijn op de bergflank en het plateau.

Daarna zakten we af naar de kloof vanwaaruit Ispaca is ontstaan: Ispica cava. Hier had Nino's grootmoeder ook een tuin en opslagruimte.

In gedachten vergeleek ik deze locatie met de Samaria kloof op Kreta. Prachtig. Een groene, voedselrijke oase van 13 kilometer tussen smalle bergflanken. Een versterking heerste over deze vallei en kloof.



Om 13u verwachtte Nino's familie ons voor een middagmaal. Het werd uiteindelijk een zeer copieuse maaltijd die zoals dat hoort begon iets na 13u met een antipasta (een nog warme overheerlijk ricotta) gekruid met zelfgemaakte wijn en eindigde na 17u met een cognac. Na afscheidskussen en foto's zette Nino ons af aan ons "stamcafé" om zijn zieke nicht een kado te brengen. Na een paar lekkere locale pinten pikte hij ons opnieuw op om naar een ander nicht te gaan. Hun kleindochter stal daar de show.

dag 5: Marsala - Ispica (14/11)

Vandaag rijden we volledig van west naar oost via de zuidkant. De zee rechts, tussen boomgaarden vol appelsienen en druiven, links heuvels met windmolens, de zon boven ons en halverwege ook olieraffinaderijen.






Langsheen deze zuidkust troffen we vooral Griekse restanten. Onze eerste stopplaats was Selinunte. Een nederzetting gesticht door kolonisten uit Megara Hibleaea. We bezochten er de tempels en de acropolis. Deze laatste was grotensdeels omgevallen en wij probeerden het restant een zetje geven maar... we verloren... En tussen deze twee waanden we ons bijna in een 'oerwoud' van varens, struiken en riet.


Vervolgens hielden we halt in Agrigento en wandelden in de vallei van de tempels - valle dei templi. Diverse tempels gelegen op een hoogte met prachtige (verge)zichten en een brandende zon. Vanop deze "vallei" heb je een mooi zicht op de huidige stad en de brug ernaartoe...
We kwamen in de provincie Ragusa en wanen ons bij momenten in Schotland met die typische stenen omheiningen op heuvels en bergflanken. Maar ook vele (plastic) serres. Na wat gekronkel en hoge bruggen/diepe dalen bereiken we Ispica, de geboorteplaats van Nino - qua inwonersaantal even groot als Leopoldsburg.
Onze B&B is een mooie villa met vele kamers en waarvan de stallingen e.d. omgebouwd zijn tot slaapplaatsen, gelegen op een begflank met zicht op (nu) groene hellingen vol boomgaarden, een cementfabriek, de zee, een havenstadje, een tanker en blauwe lucht.
Nino leidde ons rond op het plein waar de familie Bruno een palazzo heeft staan, waar bijna op straat enkele pompen staan en waar getankt wordt. Nino gaat een nicht van hem bezoeken die ziek is; Kristof en ik testen ons Italiaans en bestellen bira en cannoli en placeren ons op een terras - niet echt de gewoonte want de mannen vertoeven op het plein, op de banken, onder de bomen vol kwetterende vogels...
Terug op onze slaapplaats geniet ik van de duisternis en een hemel vol sterren - dat zien we bij ons niet meer met die lichtvervuiling... en van de stilte, je hoort enkel krekels.
* * *
Die avond las ik de laatste bladzijden van Edgard en een deel van de Kampse politiek. Teen en tander is me duidelijk geworden. Achtergronden of de geschiedenis kennen opent deuren, geeft inzicht en doet je snappen waarom de huidige situatie is wat ze is... Merci Marcel.

maandag 23 november 2009

dag 4: Palermo - Marsala (13/11)

We verlieten de chaos van Palermo en stoten door naar het zuiden op zoek naar Corleone in de bergen. Het werd wat mistig en bewolkter en voilà daar tegen de bergflank een gemeente bekend en berucht dankzij the Godfather. Een gemeente van iets meer dan 11 000 inwoners - niet zo veel groter als Opglabbeek. Zouden er nog gelijkenissen zijn...
In de wandelgangen van de gemeenteraad vanavond hoorde ik dat sommigen grapten dat onze trip naar Sicilië diende als geld te gaan halen om onze partij te spijzen... Ik kon er hard om lachen zeker toen ik opmerktte dat je voor de maffia niet naar Sicilië moet gaan: die vind je hier ook...
Veel was er niet te beleven maar we hebben er wel onze auto vol diesel gegooid. En hop weer op weg, via kleine, kronkelende wegen en wegeltjes zochten we de autostrade die ons naar de westkust leidde.

Vanop de autostrade zagen we de vesting en het stadje Erice verschijnen. Met een kablebaan gingen we naar boven. Een deel van het stadje hing in de wolken, de andere kant blaakte in de zon. Heerlijk! Terwijl we de innerlijke mens verstrekten waren we getuige van een mop over Berlusconi die bij God kwam en hij werd eerst niet herkend tot hij over prostituées en op maat gemaakte wetten begon... Hilarisch...

Terug beneden gekomen lieten we Trapani (waar de dag erna twee maffia-leden werden opgepakt) achter ons en reden langsheen de kust naar Marsala. We stopten even bij de zoutpannen van Stagno: witte heuvels - geen sneeuw maar zout.

Marsala, een prachtige, propere en precies wat rustigere stad waar wel wat verkeers- en parkeerregels gelden.
Na onze koffers gedeponeerd te hebben in de B&B verkenden we het verkeersvrije centrum: een voetgangerszone vol winkels. Op verschillende pleinen zate de bomen vol kwetterende vogels (spreeuwen???) - om gek van te worden. Ook bezochten we er Vlaamse geschiedenis: 8 wandtapijten.


Voor het avondeten dronken we koffie aan en in een bar: tafels en stoelen zijn niet nodig, gewoon leegslurpen aan de toog of op straat.


We doken vroeg in ons bed want de dag erna volgde de langste trip van de reis: van west naar oost - ruim 350 km met tussenstops.
Het boek over Edgard korte af: de Kampse politieke (wan)toestanden werden kleurrijk uit de doeken gedaan.


* * *
Morgen volgen dag 5, 6 en 7.

dag 3: Palermo (12/11)

Geen autotrip voor de boeg, dus konden we iet langer blijven slapen maar niet te lang want Palermo wachtte...
Te voet op verkenning in Palermo. Eerst een korte busrit om de benen wat te sparen.

Halte 1: de catacomben, een begraafplaats in de kelder van een kerk waarin eind 19e de lijken werden gebalsemd en gedroogd en aan, tegen de muur werden 'opgehangen'. Een ingetogen wandeling...

Vervolgens op naar't Palazzo dei Normanni, de zetel van het regionaal parlement. We konden er de hofkapel bezoeken maar niet het parlement zelf: de fracties hadden er hun vergaderingen en mochten niet worden gestoord... Bij het buiten gaan tikten we ansichtkaartjes op de kop en schreven we het homefront.

Na la Cattedrale en een broodje passeerden we toevallig in de buurt van de Quattro Canti een plein waar wat carabinieri en polizia municpale samentroepte. Nino informeerde wat er was en wat bleek: dat is het stadhuis en er werd een 'betoging' verwacht (die later een man of 10 sterk bleek te zijn). We praatten ons dit overheidsgebouw binnen en belandden in de raadszaal en collegezaal waar een bode ons uitgebreid gidste. Ikzelf zat even in de voorzittersstoel. Een prachtige oude zaal met een eeuwenoude luster die zowel kaarsen als gaslampen droeg en nu met (elektrische) lampen het licht brengt.

Na avondeten waren we bij de (her)opening van een museum: Palazzo Abatellis met een indrukkende "Overwinning van de dood". We liepen er tussen de verenigde kunstenaars, kunstliefhebbers en supporters van Palermo en omstreken. Een overrompeling maar een interessante ervaring met prachtige kunstwerken en schilderijen.

Voor het inslapen kon ik het niet laten de verdere levensloop van Edgard op de voet te volgen... Wereldoorlog II woedde volop.

* * *
In de marge:
* Nino leerde ons de vele betekenissen van "prego" en gaf ons inzicht in de gekende deegrolletjes met ricotta en zoetigheid: "cannoli"; en de link met de maffia.
* Palermo heeft en ernstig afvalprobleem, overal zie je het. O.a. een gevolg van het systeem van afvalophaling: niet individueel zoals bij ons maar met containers per buurt of straat en die zijn steeds 'te klein' of 'te snel' vol.

dag 2: Catania - Palermo (11/11)

Onze eerste ochtend en vroeg uit de veren want we hebben wat kilometers voor de kiezen: Palermo.
Vandaag is het St-Maarten en daar horen gepofte kastanjes bij. Dat smaakte!

We lieten Catania en de Etna een weekje voor wat ze zijn en gaan op zoek tussen de heuvels en bergen naar de aanwezigheid van de oude Grieken en Romeinen, Feniciërs en Noormannen.
Eerste stop: 'Villa Romana'. Een ruime Romeinse villa die stilaan meer en meer geheimen en fresco's en mozaiëkvloeren prijs geeft. En dat alles in een mooi en zonnig landschap.

Volgende halte: Cefalu aan de zee.

En dan op naar Palermo. Autostrade met péage langsheen de zee. Met eerst vele autofabrieken en dan huizen, appartementsblokken, nog huizen en dan op ringweg de juiste afslag naar Palermo centro te kiezen: Piazza Marina. Met in de buurt onze volgende B&B voor twee nachten. Een kamer die een hele verdieping omvatte met 7 slaapplaatsen.

Parkeren was nie van de poes maar uiteindelijk 's avonds stond onze auto voor ons 'hotel'.

Het avondeten werd in sneltreinvaart aan ons gepresenteerd maar we genoten in deze zaak vol spreekwoorden: Proverbio.
Voor in te slapen dook ik verder in het verhaal van Edgard en de beginjaren van Leopoldsburg en het leven toen aldaar.

dag 1: Keulen - Catania (10/11)

Kristof, Tony en Fabian vertoefden van 10 tot 17 november op Sicilië. Nu volgt het reisverhaal door Fabian's bril in 7 afleveringen...

* * *

Een frisse dinsdagmorgen. Eerst haal ik Kristof op, vervolgens Tony. En weg zijn we. Go South...

Na een rit van anderhalf uur met op't einde wat file - net voor Köln - bereiken we de vlieghaven. Tony ontpopt zich direct tot reisleider en begint de nodige paperassen in orde te maken. Na een goei tas Duitse koffie gingen we door de controle. Alle metaal werd gedetecteerd...


Catania werd bereikt na een vlucht van twee uur en vijftien minuten.
Tijdens deze vlucht begon ik "Edgard" van Marcel Vantilt te lezen en bij de landing had ik al ruim 1/3 van dit vlot lezend rood boekje doorzwommen. Kon ik wachten met de rest tot de terugvlucht?

De zon scheen. En ja, wat kan zonnewarmte zalig zijn...
Na onze Clio opgepikt te hebben zochten we onze eerste B&B op in de buurt van de haven. Direct doken we onder in een mierennest, zoals Zuid-Europese steden zijn: claxonnerende auto's en vespa's die zich klaarblijkelijk niets aantrekken van verkeersregels... Nino - zoals we Tony vanaf nu noemen - blijft koel in zijn ergernis en parkeert onze auto bijna voor de deur.

Na de kamerverkenning volgde een straffe 'kleine' koffie met suiker. Voilà klaar voor een verkenningstocht in de stad. En we zagen op het einde van de weg al de Etna. We versterkten de innerlijke mens: oranginos - rijstbollen met een vulling van (meestal) bolognesesaus, erwtjes en mozzarella. ik had er eentje met spinazie. Hmmm.

En tegen de vooravond kwam lichte regen en duisternis. We dwarrelden doorheen het museum van kasteel Ursino. Het avondeten nuttigden we tegenover dit kasteel in een trattoria. Lekker! Met witte en rode wijn, natuurlijk.

maandag 9 november 2009

PRO 8 dagen naar Sicilië

Sicilië, in't Italiaans en Siciliaans: Sicilia; in't Oud-Grieks: Trinakria = "het eiland met de drie punten".

Het eiland is vooral bekend van de grote aantallen immigrantendie het heeft geleverd aan de VS, de oorsprong van de maffia en de nog werkende Etna.

Van 10 tot 17 november trekken 3 leden van PRO-Opglabbeek rond in en op deze "driehoek".

Een eiland met afwisselende landschappen en culturen met mythen en tradities. Je vind er restanten van Grieken en Romeinen die streden met de Carthagers over de controle over het eiland en de Middellandse Zee. Arabieren stichtten er later een bloeiende cultuur. En Normandiërs brachten het Christelijk geloof.

Volg hier het relaas van hun reis.

woensdag 4 november 2009

De oplossingen...

De oplossingen...

1. Broekkant(straat)
2. Sporthal
3. Kiosk
4. Van Cranenbroek
5. ’t Laer
6. Poltergeist
7. Kangoeroe
8. Witte Huis
9. Fusie
10. Louwel
11. Respect
12. Troempeelke
13. Carnaval
14. Roy
15. Blik

dinsdag 3 november 2009

Toekomst Oud kerkhof: Spookpunt of rustplek?

Allerheiligen ligt net achter ons. Heel wat mensen hebben de voorbije dagen een bezoek gebracht aan het graf van hun dierbaren. Ook op het Oud kerkhof.

De meerderheid wilde (?) daar een rondpunt - of moeten we zeggen: spookpunt? - en woningen voorzien. PRO blijft hopen op een rustige toekomst voor het oud kerkhof aan de rand van ons centrum. Een park, bijvoorbeeld. Hopelijk wordt die wens die we al jaren koesteren, toch nog werkelijkheid. Want waar men zijn overledenen respecteert, is het warmer om te leven.

maandag 2 november 2009

Waanzinnige verkiezingsbeloften zijn de belastingen van de toekomst

Is het centrum werkelijk de beste locatie voor een nieuwe polyvalente zaal? "Daar en nergens anders," dicteert de meerderheid in het Ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP), dat momenteel opgemaakt wordt. Dat de kiosk, de pastorij en het Troempeelke – amper 15 jaar geleden gebouwd voor een kostprijs van enkele miljoenen euro's! - daarvoor tegen de vlakte moeten, is blijkbaar geen punt. Ook de verkeersproblemen die de inplanting van een polyvalente zaal met zich meebrengt, laat de meerderheid koud. Nochtans heeft Opglabbeek met ’t Laer een geschikt alternatief voor de polyvalente zaal: een oplossing die goedkoper is én voordelen biedt voor de verkeersveiligheid.

WIE WORDT HIER BETER VAN?

De polyvalente zaal heeft al vele verkiezingsfolders en beloftes gekleurd. Ondertussen lopen de ontwerp- en bouwkosten op… tot 6 miljoen euro. En of dat zal volstaan, is nog maar zeer de vraag. Fabian Spreeuwers: "Waanzinnige verkiezingsbeloften zijn de belastingen van de toekomst. Wie wordt hier beter van? Het Troempeelke is nauwelijks 15 jaar oud. Die investering nu al afbreken is pure kapitaalvernietiging."
PRO heeft de laatste momenten van deze drie centrumgezichten vastgelegd op beeld  
Want we hebben in onze gemeente de neiging om ons verleden te vernietigen. Terwijl dat verleden ons vertelt én ons eraan herinnert waar we vandaan komen.

ONTEIGENINGEN?

In juni 2007 kregen we een mooie presentatie over het mogelijk toekomstbeeld van ons centrum. Onteigeningen waren niet nodig. Alles ging in overleg gebeuren of in een PPS-formule (Publiek Private Samenwerking). Nu de mist om onze hoofden is verdwenen, doemt het onteigeningsbeest toch op in het opgemaakte RUP. Of is dit een drukkingsmiddel om kritische bewoners het zwijgen op te leggen?
De plannen stonden al op de website van MER-Vlaanderen (Milieu Effecten Rapportage) en worden binnenkort openbaar gemaakt. Het openbaar onderzoek start op 23 november en duurt 60 dagen. Als je hier meer over wil weten of bedenkingen hebt, kan je de plannen inkijken op de infodag op woensdag 25 november van 13.30u tot 21.30u. Eventuele opmerkingen of bezwaren kan je schriftelijk indienen. Begin 2010 wordt het RUP en de ingediende opmerkingen voorgelegd aan de gemeenteraad.

zondag 1 november 2009

Slorpt Genk Opglabbeek op?

Gemeenteraadslid Fabian Spreeuwers (PRO) vreest dat Opglabbeek op termijn zal worden opgeslorpt door Genk. En dat wil hij niet laten gebeuren…
Het Vlaams Gewest zet aangrenzende gemeenten aan om samen te werken, in de hoop zo de ‘bestuurlijke drukte en versnippering’ op lokaal politiek niveau tegen te gaan. Een goede buur is belangrijker dan een verre vriend, nietwaar? Genk, Zutendaal, As en Opglabbeek sluiten regelmatig samenwerkingsakkoorden af. "Op zich prima," vindt Pro-gemeenteraadslid Fabian Spreeuwers, "maar we moeten wel oppassen dat Genk niet alle bestuurlijke macht naar zich toe trekt. Dat is een reëel gevaar."
Fabian Spreeuwers vangt naar eigen zeggen heel wat belerende tot zelfs ronduit denigrerende reacties op vanuit Genk. Reacties in de trant van: "natuurlijk moet Opglabbeek met ons fuseren, want wij kunnen alles beter organiseren, we hebben meer middelen en meer geld..." De tegenreactie luidt even klaar en helder: "Onze eigenheid, waar politiekers zoals oud-burgemeester Awouters in de jaren ’70 voor gestreden hebben, geven we niet zomaar op!"

Sporthal: palliatieve zorg is belangrijk, maar...

De sporthal dateert van 1978. Hoog tijd dus om de boel een beetje op te frissen. Maar had dit niet eerder moeten gebeuren?

Studies bestellen om de noden van de sporthal, die iedereen al lang kent, is niet meer dan een trucje om tijd te winnen en beslissingen uit te stellen. Hadden we met al dat studiegeld niet al (de plannen voor) een nieuwe sporthal gekend die voldoet aan de huidige noden? En zo had ’t Laer misschien al een nieuw polyvalente invulling gekregen… Politiek is denken op lange(re) termijn, niet tot aan de volgende verkiezingen…

Zachte heelmeesters, stinkende wonden

Een deel van de noodzakelijke ingrepen wordt wel uitgevoerd maar heel wat problemen blijven: de slechte verluchting (de luiken werden dicht gemaakt na een inbraak), het tekort aan kleedkamers, de watervloer waardoor je het gevoel krijgt op een bewegende vloer te lopen,… Wachten kan niet meer!

zaterdag 31 oktober 2009

Zoek de oplossingen

Rara wat zoeken we...

1. Straat die lijkt op een rit uit Paris-Dakar-rit
2. Afgeleefd gebouw om in te sporten
3. Openbare en overdekte plaats die amper gebruikt mag worden
4. Baanwinkel die voor files zorgt in ons dorp
5. Recreatieterrein met een geschatte verkoopswaarde van 850 000€, la maar liggen…
6. Mogelijk gevolg van huizen op het oud kerkhof
7. Woningtype waar oude en nieuwe generatie samenwonen
8. Andere naam voor het gemeentehuis bewoond door ‘No, we do not’
9. Groot Genk
10. ‘Minderheid’ heerst over ‘meerderheid’
11. Belangrijke waarde die machtshebbers nogal ns durven vergeten
12. Toekomstige bouwput
13. Straatfeest, terug van weggeweest
14. Waar een raadslid naartoe mag verhuizen na een kritische vraag voor de burgemeester op de gemeenteraad
15. Propagandablaadje van de meerheid betaald door de gemeenschap

De oplossingen volgen later...

Sociale economie: zorgen voor NU, niet voor later

Bevolkingsstatistieken tonen aan dat onze gemeente stilaan ontgroent en vergrijst. Dar moeten we ons vandaag op beginnen voorbereiden en zeker niet wachten tot morgen!

In 2000 was nog 1 op 4 jonger dan 20, in 2018 is dat nog 1 op 5. In de categorie 60-plussers zien we de omgekeerde trend: hun aandeel stijgt van 1 op 7 in 2000 naar 1 op 4 in 2018.
De toekomst begint vandaag, weet PRO. Elke verstandige mens kan uit de cijfers afleiden dat er tegen 2018 extra zorgruimte nodig zal zijn. Het zal niet volstaan om kangoeroewoningen aan te moedigen, we zullen een tandje moeten bijsteken (en bijvoorbeeld serviceflats voorzien). daarnaast zullen we ook het aanbod moeten verbreden (bijvoorbeeld via thuiszorgdiensten).

De werkloosheidsgraad bij vrouwen in onze gemeente (10,05%) hoger ligt dan het Vlaams gemiddelde (8,6%), zo blijkt uit statistieken, terwijl we bij de mannen onder het Vlaams gemiddelde zitten. Dat heeft ongetwijfeld te makenmet het feit dat ons bedrijventerrein vooral mannen aan het werk zet, maar dat betekent daarom nog niet dat we de zachtere sectoren mogen verwaarlozen.

Voor PRO is de boodschap duidelijk: we moeten projecten en initiatieven opzetten en stimuleren om meer vrouwen aan het werk te krijgen. En waarom niet in de zorgsector?!
PRO is ervan overtuigd dat de thuiszorg en aanverwante diensten mooie perspectieven bieden voor Opglabbeek.

De zorgen voor morgen beginnen NU!…

vrijdag 30 oktober 2009

Stemmen kopen?

De meerjarenbegroting 2009-2013 leert ons dat het investeringsbudget stijgt tot 2011 en dan bijna stilvalt.
2009 3,46 miljoen euro
2010 6,27 miljoen euro
2011 9,56 miljoen euro
2012 0,46 miljoen euro

Kortom, dit jaar en de komende twee jaren starten diverse projecten die in 2012 afgerond zijn of bezig zijn. Wordt zo welwillendheid – of beter: stemmen – gekocht?

Vanaf dit weekend valt onze nieuwe folder in de bussen

Vanaf dit weekend bevolkt onze nieuwe folder de Opglabbeekse brievenbussen...

- Waanzinnige verkiezingsbeloften zijn de belastingen van de toekomst
- Sporthal: palliatieve zorg is belangrijk, maar...
- Slorpt Genk Opglabbeek op?
- Sociale conomie: zorgen voor NU, niet voor later
- Stemmen kopen?
- Toekomst Oud kerkhof: spookpunt of rustplek
- Raadsel/Woordenbrij

Veel leesgenot!

zaterdag 24 oktober 2009

Slimste sos: PRO werd 3e!

Vrijdag deden Kristof, Erik, JiPi en Fabian mee met de Slimste Sos in de Germinal in Hasselt.
Een kwis over 8 ronden en 2 puzzelronden en veel natjes.
Halverwege stonden we 2e en op het einde waren we nog 3e en zo verdienden we een plaatsje in de finale op 21 november in Mechelen...
PRO op weg naar Malinwa...

zondag 7 juni 2009

PRO levert getuigen in 2 stembureaus

Tony en Fabian waren de voorbije uren aanwezig in hun stembureau. Ze volgden vanop de achtergrond de stemverrichtingen van de Opglabbeekse kiezers...

zaterdag 6 juni 2009

PRO onderhoudt de borden van sp.a in Opglabbeek

De voorbije weken heeft PRO de borden van de sp.a-kandidaten in onze gemeente in het oog gehouden. We hebben vooral een paar borden keer op keer moeten herstellen omdat ze gewoonweg vernield waren. Toch wel triestig om zo je (politiek) ongenoegen te uiten. Dit getuigt ook van weinig respect voor iemands mening en overtuiging - toch wel fundamenteel in ons democratisch bestel...

* * *

Een aantal plekken in onze gemeente werden door de kakafonie aan borden en kleuren lelijke plekken... Zou het niet beter zijn een paar (gemeentelijke) locaties te voorzien waarop de partijen hun affiches kwijt kunnen. Zo blijft de gemeente PROperder...

dinsdag 2 juni 2009

PRO op de sp.a-actie ivm De Lijn

Fabian en Tony namen de bus naar Hasselt. 1.05 uur en twee bussen later waren ze er. Aan het station van Genk kwamen ze Joke en Elke tegen. Onderweg kregen de chauffeurs van de Lijn een pluim.

Na een tas koffie en een koffiekoek, en wat genetwerk onder een stralende zon startte de terugreis.

zondag 3 mei 2009

PRO in Diepenbeek tijdens 1 mei

Tassouli en Fabian fietsten 's morgens eerst naar de coffeelovers (bib Genk) voor een ontbijt van PRO-genk. Daarna fietsten ze naar Diepenbeek, onderweg sloten nog enkele Hasselaren zich bij het caravaantje aan.

Onder een aangenaam zonnetje werd er geluisterd naar de toespraken.

Na een paar verkwikkende drinks werd de terugtocht aangevat.

maandag 30 maart 2009

PRO op bijeenkomst kanton Genk

Tony, Jean-Pierre en Fabian waren aanwezig in Da Claudia op een bijeenkomst van het kanton. Er werden afspraken gemaakt voor de komende verkiezingen en contacten gelegd voor de jaren erna...

zaterdag 21 maart 2009

Straat.net: de straten zijn weer net!

Onder een stralende zon gingen we iets na negen van start. En om 12 uur genoten op terras van de zon.
Onze toebedeelde straten werden opgekuist en kunnen PROper de lente in...

Tot volgend jaar!

donderdag 19 maart 2009