* * *
Een frisse dinsdagmorgen. Eerst haal ik Kristof op, vervolgens Tony. En weg zijn we. Go South...
Na een rit van anderhalf uur met op't einde wat file - net voor Köln - bereiken we de vlieghaven. Tony ontpopt zich direct tot reisleider en begint de nodige paperassen in orde te maken. Na een goei tas Duitse koffie gingen we door de controle. Alle metaal werd gedetecteerd...Catania werd bereikt na een vlucht van twee uur en vijftien minuten.
Tijdens deze vlucht begon ik "Edgard" van Marcel Vantilt te lezen en bij de landing had ik al ruim 1/3 van dit vlot lezend rood boekje doorzwommen. Kon ik wachten met de rest tot de terugvlucht?
De zon scheen. En ja, wat kan zonnewarmte zalig zijn...
Na onze Clio opgepikt te hebben zochten we onze eerste B&B op in de buurt van de haven. Direct doken we onder in een mierennest, zoals Zuid-Europese steden zijn: claxonnerende auto's en vespa's die zich klaarblijkelijk niets aantrekken van verkeersregels... Nino - zoals we Tony vanaf nu noemen - blijft koel in zijn ergernis en parkeert onze auto bijna voor de deur.
Na de kamerverkenning volgde een straffe 'kleine' koffie met suiker. Voilà klaar voor een verkenningstocht in de stad. En we zagen op het einde van de weg al de Etna. We versterkten de innerlijke mens: oranginos - rijstbollen met een vulling van (meestal) bolognesesaus, erwtjes en mozzarella. ik had er eentje met spinazie. Hmmm.
En tegen de vooravond kwam lichte regen en duisternis. We dwarrelden doorheen het museum van kasteel Ursino. Het avondeten nuttigden we tegenover dit kasteel in een trattoria. Lekker! Met witte en rode wijn, natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten