Ik wil jullie volgend verhaal dat rondgaat niet onthouden. Of hoe de tocht van een zwembad niet van een leien dak liep. Het werd een rollercoaster met hoogtes en laagtes, een rit met scherpe bochten en te smalle wegen. Klaarblijkelijk weet de burgemeester niet wat hij met het geld van al zijn bezoldigde cumuls moet doen. Op een blauwe maandag zag hij de oplossing aan het einde van de regenboog. Een lumineuze ingeving drong zijn gedachten binnen… een investering zoals al zovelen hem voor waren gegaan: een zwembad! Zo gedacht, zo gedaan. Het zwembad werd gezocht, gevonden en aangekocht. Maar… het mocht absoluut geen carnavalstocht maken door het centrum van onze gemeente. Neen, het moest onopvallend per vrachtwagen via de kiezelweg doorheen het bos worden aangevoerd. In stilte, buiten het oog van de mensen… Helaas, deze tocht werd een echte calvarietocht: de camion reed zich vast in de buurt van’t Joekelbos. Hij kon nog amper voor- of achteruit. Na veel heen en weer gerij, kwam hij los. Uiteindelijk koos de chauffeur voor de carnavalstocht. Dat was zonder de burgemeester gerekend. Toen hij zijn chloorbad van de verkeerde kant zag komen, ontstak hij in spreeuwengekwetter waarvan ook de buren konden genieten.
Ik wens onze burgervader nog veel plonsplezier!
Lambertus
Nog steeds een bezorgde Opglabbekenaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten